27 Haziran 2012 Çarşamba

“The Great Masters”

Eşimin ağbisinin ziyareti dolayısı ile sıkı bir İstanbul tatiline girmiş bulunmaktayız.
Turumuza önce hipodromdaki Gazi koşusuyla başladık, benim için fazla kalabalıktı ama gene de hoş bir gün geçirdik diyebilirim.  Ertesi gün kendimizi Güzelce de denize girerken bulduk, sonraki gün de havuz derken, bugün havanın yağışlı olması sebebi ile yaz modundan çıkıp rotamızı Karaköy e çevirdik.
Karaköy e gidince uğramadan geçmediğimiz Güllüoğlu ziyafetinden sonra, vardık Tophane-i Amire’ye. 4 yaş üstü çocuklar içim daha çok tavsiye edebileceğim bir sergi. Mete de takıldı bizle, sorun olmadı ama Maya çok ama çok keyif aldı diyebilirim. Van Gogh sergisine gidenler bilir, çok etkileyici bir sergi idi, ama benim ufaklıklara biraz fazla karanlık ve yüksek sesli gelmişti.
“The Great  Masters” interaktif bir sergi, ama daha rahat bir ortam. Girişte isterseniz size bir kulaklık veriyorlar ve dinlemek istediğiniz eserin yanına gidip dinleyebiliyorsunuz. Tabi ki Maya içinde aldık bir tane ve tüm sergi salonunu kendi gezdi diyebilirim, hepsininin yanına gidip uzun uzun dinledi anlatılanları, hatta bir ara bana dönüp “ anne bak bunu da Michelangelo yapmış” dedi.
Da Vinci zaten hep bayıldığım bir sanatçı olmuştur. Geçen sene Meydan da kurulan sergisine de gitmiştik ve çok beğenmiştik, ama burda daha küçük modeller var ve anlatıcı da olunca daha çok detay öğreniyorsunuz. İtiraf edeyim bazıları bana daha çok Zihni Sinir projesi gibi geliyor ve acaip eğleniyorum baktıkça.
Tophane-i Amire zaten başlı başınca çok güzel bir mekan bir de böyle güzel bir sergi ile donanınca iyice güzelleşmiş. Orjinal herhangi birşey görmeyi beklemeyin, hepsi uyarlama tabi ki zaten Michelangelo’nun fresklerini getirmeleri nasıl mümkün olsunJ Ama anlattıkları detaylar çok güzel, çok uzatmadan net bir şekilde anlatmışlar nelerin dikkat çekici olduğunu.Kimbilir belki Mete de kulaklık takmaya bu kadar itiraz etmeyip birşeyler anlatıldığını keşfetseydi, çok da eğlenebilirdi.
Sergi girişinin hemen karşı salonunda ise öğrenciler tarafından hazırlanmış “Sanata Dönüşüm Atık Metal Heykel” sergisi vardı ki o da kesinlikle görülmeye değer, ve daha çok her yaş grubu çocuğa hitap ediyor. Heleki bir yağmurda yürüyen adam heykeli vardı ki alıp eve götüresim geldi, müthiş bir çalışmaydı bence.
Sergi turumuza daha sonra vapur sevdası da ekleyip kendimizi Haliç e doğru giden ilk vapura attık, aslında amacımız bir de teleferikle Pierre Loti ye çıkmaktı ancak teleferiğe varınca gördüğümüz sıra, yukarı çıkıp sonra da vapura yetişmemizin imkansız olduğunu gösterdi. Neyse bir daha ki sefere diyerek Eyüp te ufak bir çay, dondurma molası verip vapurmuzla geri döndük, en çok yorulanımız Maya sonunda vapurda uyuya kaldı, tüm bu turu da arabamızı bırakıp tünel ve metro ikilisi ile gerçekleştirince , babamıza da Maya yı dönüş yolunda taşımak düştü.

20 Haziran 2012 Çarşamba

Polonezköy Country Club

Evet yazmakta çok başarılı değilmişim onu anladım, gerçi bir yandan 2 ufaklık bir yandan iş güc derken akşama pestili çıkmış olan benim de haklı sebeplerim  var tabii.
Neyse sonuç olarak artık yaz geldi, okulda tatil olunca ver elini İstanbul gezmeleri dedim, ve her sene mutlaka en az bir kere gittiğimiz, ve hep daha sık gelmeliyiz buraya dediğimiz Polonezköy deki minik hayvanat bahçesine gene gittik.

Burayı keşfettiğimizde henüz çocuklarımız falan yoktu, o yüzden uzun bir geçmişimiz var aslında, tabi çocuklar da dahil olunca bakış açımız da oldukça genişledi, daha önce farkına bile varmadığımız yerlerini de keşfettik.
Öncelikle takdirlerimi sunmalıyım. Her  sene gittiğimde bir öncekinden de gelişmiş buluyorum. Geçen sene hayvanların büyük bir kısmı ortalıkta dolaşıyordu, gerçi benim hoşuma gidiyordu, hatta iki eşşek tarafından masada iki küçük yanımdayken taciz edilip, omuzumla ittirip çok güldüğüm bir anım bile vardır. Bu olayın üzerinden  5 dakika bile geçmeden de biraz aşağımızda bir domuzun ahırdan kaçması ve çalışanların yakalama çalışmaları da çok eğlendirmişti bizi. Benim iyidir hayvanlarla aram, oldukça korkusuzumdur, zaten çocukluk  hayalim de hayvanat bahçesinde çalışan bir veteriner olmaktı, olamadım o ayrı. Ama korkanı da anlarım, saygı duyarım.
Bu sefer ortalıkta sadece Tavus kuşunu ve Küçük Pony leri gördüm, diğerleri yerlerinde takılıyordu.
Biz turumuza Maymunlar, Tavuklar ve Geyiklerin yanından geçerek aşağıda yer alan gölete inerek başladık, gölün etrafı doğal haliyle bırakılmış, kurbağa sesleri, değişik bitkiler , ördekler ve etrafta koşturan kertenkeleler arasından ufacık bir tur atıyorsunuz, daha sonra çocukların park talebi ağır bastı ve daha yukarıda yer alan basit bir park ve içinde bilimum ufak araba ve plasmacar bulunan araba parkında bulduk kendimizi, çocuklar çok eğlendi haliye. Bu arada büyüklerimiz ağaçların altında kalan mangal alanına yerleşmişti bile, çocukları iyice yorduktan sonra oturduk ateşin başına.
Çocuklar için giriş biletine de dahil olan , çocuk menüsü geldi önce, bizlere de mangal ateşi.
Çok konfor aramıyorsanız , keyifli bir gün için tavsiye edebileceğim bir yer. Ardından da eğer yer bulabilirseniz dönüş yolu üzerinde ki Polina ya uğrayıp yöreye ait güzel pastalardan yemenizi tavsiye edeceğim. Bir de eklemeden geçmeyeyim, benim girme fırsatım olmadı henüz ama mekanın ayrı bir girişi olan çok da güzel görünen bir havuzu var, henüz test edemedim, artık bir daha ki sefere diyelim.
Ve son olarak, eğer kalabalıktan hoşlanmıyorsanız  Cumartesi sabahtan gidin, biz 15.00 civarında ayrılırken artık iyice dolmaya başlamıştı.